Broers met dezelfde liefde voor auto’s
De broers Saban en Yunus Gümus werken beiden bij Auto Hoogenboom. De één als verkoopadviseur Audi en de ander als autotechnicus bedrijfswagens. Sinds de terugkomst van Audi aan de Autostrada in Rotterdam werken ze samen op dezelfde locatie. Hoe bevalt dat?
Yunus: “Het is leuk om samen te werken en elkaar vaak te zien. We hebben al eerder op dezelfde plek gewerkt hier aan de Autostrada. Al hadden we toen meer contact met elkaar omdat Saban als Service Adviseur bijvoorbeeld vaak kwam vragen of we de planning gingen redden.” Saban solliciteerde bij Auto Hoogenboom dankzij de tip van Yunus, die er al werkte als monteur. Saban: “Ik miste de automotive, dus toen ik hoorde dat ze bij Auto Hoogenboom iemand zochten, heb ik meteen gesolliciteerd. En inmiddels werk ik er alweer 12 jaar.“
Werk en privé gescheiden
Buiten werktijd zien de broers elkaar bij familie aangelegenheden, zoals een spontane picknick. Ook gaan ze wel eens op pad met hun dochters die 2 maanden van elkaar verschillen. De broers houden werk en privé verder gescheiden.
Yunus: “Saban is mijn broertje. Binnen het bedrijf is hij mijn collega en als we weer de deur uit lopen is hij weer mijn broertje. In de pauze komen we soms wel naar elkaar toe, maar verder houden we privé en werk gescheiden. En ons werkveld verschilt natuurlijk.”
Smaken verschillen
Saban: “Wat wij gemeen hebben is onze liefde voor auto’s. Wij hebben vroeger samen veel gesleuteld. Ik was zijn hulpje. Hij heeft mij het vak geleerd toen we samen werkten in dezelfde werkplaats in Rotterdam Centrum. Waar Yunus in de techniek verder is gegaan, ging ik verder in de sales. Ik hou van het contact met klanten én om hen te adviseren bij de zoektocht naar hun droomauto en alles wat daarbij komt kijken. Het geeft mij continu die kick om een deal te closen en de handtekening te krijgen. Dat houdt het spannend en biedt uitdaging.”
Yunus: “Ik zit al bijna 26 jaar in dit vak. Ik was 13 toen ik de autobranche in ging op advies van mijn vader. Ik werkte bij een universele garage. Daar heb ik het vak geleerd. Ik vond het leuk en ik verdiende goed. Toen ik vanuit daar onderdelen ging halen bij de dealer, keek ik altijd een beetje op tegen de werkplaats van de dealer. Ik heb altijd bij een dealer willen werken. Ik moet sowieso met mijn handen kunnen werken en kwaliteit kunnen leveren. Een tevreden klant geeft mij voldoening.”
Werkmentaliteit: eerlijkheid en afspraken nakomen
Dankzij hun opvoeding en achtergrond hebben Saban en Yunus dezelfde waarden. “Dat je op een eerlijke manier je geld moet verdienen, hebben wij vanuit huis meegekregen. Onze ouders hebben er altijd voor gezorgd dat alles gelijk werd verdeeld. Dat zorgt ook voor eerlijkheid. Er is geen afgunst onderling. Én dat geld niet zaligmakend is.” zegt Saban. “Daarnaast geldt: afspraak is afspraak.”
Meer dan 10 jaar voor dezelfde baas
Beide broers werken inmiddels meer dan 10 jaar voor Auto Hoogenboom. “En dat zegt genoeg.” vindt Yunus. “Er zijn overal ups en downs, maar als ik het niet naar mijn zin zou hebben, was ik al lang weggegaan. De werkdruk is nu wel hoog, maar we doen het met zijn allen en helpen elkaar. Auto Hoogenboom is een leuk bedrijf om voor te werken en er wordt je veel gegund: uitjes en activiteiten. Soms organiseren we onze eigen barbecue spontaan en dan doen we boodschappen en is het gezellig met elkaar. En op vrijdag doen we vaak even een biertje na werk.” vertelt hij.
Genieten van het leven
Beide broers vinden ook dat je moet genieten van het leven. Want zegt Yunus: “Je weet niet wat er morgen gebeurt.” Saban vult aan: “Quality time met mijn gezin is ook belangrijk. Als je het thuis niet goed hebt, heb je het ook niet goed op je werk.” Elk jaar gaan de broers afzonderlijk van elkaar terug naar Turkije op vakantie. Dan bezoeken ze veel familie, maar gaan ze ook zon, zee, strand en cultuur snuiven. Saban: “Turkije geeft mij de zekerheid van zon en de kwaliteit van halal eten en ik spreek natuurlijk de taal. Het is alles bij elkaar. Maar toch mis ik Nederland na twee weken… De orde en netheid ervan. Onze opa heeft destijds besloten om naar Europa te gaan. Hij stapte uit de trein in Düsseldorf, maar daar was geen plek. Ze adviseerden hem naar Nederland te gaan. Dat deed hij. Bijzonder dat zo één man in de familie het verschil kan maken.”
